Wednesday, March 31, 2010

ബാല്യം

ബാല്യത്തിന്‍ കളിച്ചെപ്പ്
തുറന്നപ്പോള്‍....
മിന്നി മറഞ്ഞോരായിരം
ചിന്തുകള്‍....

ആരോരും കാണാതെ
പുസ്തക താളില്‍
ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചൊരു
മയില്‍പീലി തുണ്ടും.....
മഴവില്ലില്‍ വര്‍ണങ്ങള്‍
ഒപ്പിയെടുത്തോരെന്‍
മോഹത്തിന്‍
വളപൊട്ടുകളും

കണ്ണാരം പൊത്തി കളിച്ചും...
കളി വീട് ഉണ്ടാക്കിയും ....
മണ്ണപ്പം ചുട്ടും
ഹാ.. ആ ബാല്യത്തിലേക്ക്
പിന്തിരിഞ്ഞോടാന്‍
മനസിന്റെ വെമ്പല്‍....

Friday, March 26, 2010

അത്ഭുതങ്ങളുടെ നാട്

അമേരിക്കന്‍ ഐക്ക്യ നാടുകളുടെ...
ചരിത്രം പഠിക്കുമ്പോള്‍
ഓര്‍ത്തില്ല ഞാനും ഈ മണ്ണില്‍ എത്തുമെന്ന്..
ബാല്യ കാലം മുതല്‍ എന്നിലെന്നും
അത്ഭുതങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിച്ചൊരു നാട്

കേട്ടറിഞ്ഞ നാടോ....കണ്ടറിഞ്ഞ നാടോ....
ഏതാണ്‌ സത്യമെന്ന് തെല്ലൊരു ആശങ്ക ഉണ്ടെനിക്ക്
വെളുത്തു മെലിഞ്ഞ വെള്ളക്കാരെ
പ്രതീക്ഷിച്ച ഞാന്‍ കണ്ടതോ...
വായിച്ച പുസ്തകത്തിലെ ...
കണ്ടു മറന്ന രാമായണം സീരിയലിലെ
രാക്ഷസ ഗണത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കും വിധം
ഭീമാകാരം പൂണ്ട മനുഷ്യര്‍.....!!!
അത്ഭുതം കൊണ്ട് വിടര്‍ന്നു കണ്ണുകള്‍....
ആലിസ് എത്തിയ അത്ഭുത ലോകത്തിലോ.....
സീത എത്തിയ ലങ്കയിലോ .....
എവിടെയാണ് ഞാനെന്നു ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു പോയീ

വിദ്യാലയത്തിന്‍ തിരുമുറ്റത്ത്‌ ...
ഗര്‍ഭവതിയായ
വിദ്യാര്‍ത്ഥിനിയെ കണ്ടു ഞാന്‍ ഞെട്ടി....
നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്കു മുന്‍പേ നിര്‍ത്തലാക്കിയ
ശൈശവ വിവാഹം ഇന്നും ഇവിടെ തുടരുന്നുവോ
നാളുകള്‍ പോകവേ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു.....
ഈ നാട്ടില്‍ അമ്മയാകാന്‍.....
വിവാഹം വേണ്ട.....ഭര്‍ത്താവു വേണ്ട
കൂട്ടുക്കാരന്‍ മാത്രം മതിയെന്ന സത്യം
അവിഹിത ഗര്‍ഭം നമ്മുടെ മണ്ണില്‍
പിഴച്ചു പോയതിന്റെ  മുദ്രയെങ്കില്‍...
ഇന്നാട്ടില്‍  അത്  പ്രൌഡിയുടെ  അടയാളം !!!

ഇവിടുത്തെ കുട്ടികളെ അറിഞ്ഞപ്പോള്‍...
തെല്ലൊരു വേദന തോന്നിയുള്ളില്‍...
കാടാറുമാസം നാടാറുമാസം....എന്നപോലെ
അച്ഛന്റെ വീട്ടില്‍ ഒരഴ്ചയെങ്കില്‍...
അമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ മറ്റൊരാഴ്ച ....
അമ്മായോടുമില്ല സ്നേഹം...
അച്ഛനോടുമില്ല സ്നേഹം.....
ആരോടുമില്ല...വൈകാരിക ബന്ധം

അദ്ധ്യാപനം ഇത്ര ദുഷ്കരമോ ...
തോന്നിപോയീ ആദ്യ നാളുകളില്‍
വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ക്ക് അദ്ധ്യാപകരോട്..
പുച്ഛമോ വെറുപ്പോ ശത്രു ഭാവമോ
എന്ത് പറയാനും മടിയില്ലവര്‍ക്ക്‌...
എന്ത് ചെയ്യാനും മടിയില്ലവര്‍ക്ക് ...
സരസ്വതി വിളങ്ങുന്ന അക്ഷര മുറ്റം
അസഭ്യ വാക്കുകളുടെ കളിയരങ്ങ്
അദ്ധ്യാപകരെ പേര് ചൊല്ലി വിളിക്കുന്നു
വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ സാറെന്നും മേടം എന്നും
അങ്ങനെ ...അങ്ങനെ....
അത്ഭുതങ്ങളും....ഞെട്ടലുകളും.....ആശങ്കകളും
തുടരുന്നു....തുടരുന്നു....തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു....

Saturday, March 20, 2010

പ്രണയത്തിന്‍ ഭാവം

ഒരു വരിയായി ....ഒരു വിളിയായീ ....
നീ വന്നുവെന്‍ വഴിത്താരയില്‍.....
അറിയാതെ അറിയാതെഎപ്പോഴോ....
നിന്‍ മനസിന്‍ ചെപ്പില്‍.....
ഒരു മുത്തായിരിക്കാന്‍ കൊതിച്ചു ഞാന്‍
ഇരുള്‍ നിറഞ്ഞയെന്‍ പാതയില്‍ ......
പ്രകാശ കിരണങ്ങള്‍ പൊഴിയും .
മാണിക്യമായീ കണ്ടു നിന്നെ ഞാന്‍ ....
.....
നീയെന്‍ അരുകില്‍ എത്തീടുമ്പോള്‍....
സൂര്യ കിരണങ്ങള്‍ ഏറ്റ
സൂര്യകാന്തി പോലെ തിളങ്ങി എന്‍ വദനം ...
.മഞ്ഞുതുള്ളി പോലെ നിന്‍ -
പ്രണയത്തില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരുവാന്‍......
എന്‍ ഉള്ളം തുടിച്ചിരുന്നു

ഒരു കടലോളം സ്നേഹം ഉള്ളിലൊതുക്കി.....
ഒരു കുമ്പിള്‍ സ്നേഹം കൊതിച്ചു......
നിന്‍ കൈപിടിച്ചപ്പോള്‍....
കേള്‍ക്കമായിരുന്നുവെനിക്ക്
എന്‍ മനസ്സില്‍ തുടികൊട്ടല്‍ -

വീണ്ടുമെന്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് ..
മുളച്ചല്ലോ ചിറകുകള്‍.....
പ്രതീക്ഷ തന്‍ നാമ്പുകള്‍ .....
മുളപൊട്ടി എന്നുള്ളില്‍.....
സന്തോഷത്തിന്‍ ..പടികള്‍ കയറുമ്പോള്‍.....
.എന്തൊരാവേശം ആയിരുന്നെനിക്ക് .....

നീണ്ടു നിന്നില്ല അധികമാതെന്നില്‍......
സത്യത്തിന്‍ മുഖം കണ്ടു ഞാന്‍ ഞെട്ടി....
ഇതോ പ്രണയത്തിന്‍ ഭാവം?
നീറുന്നു എന്‍ മനം ...
നിറയുന്നു എന്‍ കണ്ണുകള്‍
കണ്ണീര്‍ മുത്തുകള്‍...പെറുക്കിയെടുക്കുമ്പോള്‍
തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്‍.....
മാണിക്ക്യം എന്ന് കരുതി.....
ഞാന്‍ കണ്ടെത്തിയതോ .....
വെറുമൊരു വെള്ളാരം കല്ലായിരുന്നുവെന്നു  ......!!!!

Tuesday, March 16, 2010

അമ്മയെന്ന പുണ്യം

അമ്മക്ക് മക്കളോടുള്ളോരു ബന്ധം ...
സ്നേഹ നിര്ഭാരമാം മഹത് ബന്ധം.....
ഇല്ല പാരില്‍ പകരം വക്കുവാന്‍
മറ്റൊരാളും അമ്മക്കായീ.....
മക്കള്‍ തന്‍ കണ്ണൊന്നു നിറഞ്ഞാല്‍...
കവിയുന്നു അമ്മ തന്‍ മനം......
തലോടുവാന്‍ കരങ്ങള്‍ നീട്ടി ...
എന്നുമില്ലേ അമ്മ കൂടെ.....
അമ്മെയ്ന്നും കൂട്ടുക്കാരി ....
നേര്‍വഴി കാട്ടും മാര്‍ഗദര്‍ശി........
എന്നുമെന്നും മക്കള്‍ തന്‍
നന്മ മാത്രം കാംഷിക്കും ദീര്‍ഘദര്‍ശി .....
മാറ്റുവനാവില്ല അമ്മ തന്‍ സ്നേഹം....
കുറയില്ല അതൊരിക്കലും....
ഒഴുകിയെത്തുന്നു...നിന്നിലെക്കെന്നും.....
പല രൂപത്തില്‍...പല ഭാവത്തില്‍ !!!!
വേദനയില്‍ .ആശ്വാസമയീ.....തലോടലായീ....
ആഹ്ലാദത്തില്‍.....ആനന്ദമായീ...
തെറ്റുകളില്‍.....ശാസനയയീ....വിലക്കുകള്‍ ആയീ .....
പ്രവര്‍ത്തികളില്‍...അനുഗ്രഹമയീ.....
മറ്റാര്‍ക്ക് കഴിയും നിന്നെ-
ഇത് പോലെ അറിയാന്‍.....
അമ്മ....അമ്മയെന്ന പുണ്യം ...
ആരാധിചില്ലെങ്കിലും..നിന്ദിക്കാതിരിക്കാം ......
സ്നേഹിച്ചില്ലെങ്കിലും ..വേദനിപ്പിക്കാതിരിക്കാം ....
അമ്മ....അമ്മയെന്ന ഭാഗ്യം......
നഷ്ടമാകതിരിക്കട്ടെ മക്കള്‍ക്കൊരിക്കലും !!!!

Saturday, March 13, 2010

സ്വാമികള്‍

പത്ര താളുകളില്‍ കണ്ണോടിക്കുമ്പോള്‍......
തെല്ലോരാകാംഷ മെല്ലെ തലപോക്കിയുള്ളില്‍ ....
ഇന്നുമുണ്ടോ സ്വാമികള്‍ തന്‍ വാര്‍ത്ത.......
ദിനം തോറും പുതു പുതു വാര്‍ത്തകള്‍-
നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നുവല്ലോ പത്ര താളുകളില്‍
പല പല സ്വാമികള്‍ തന്‍ വീര ചരിതം......

പിന്നോട്ടൊന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിടുമ്പോള്‍ ..
നമുക്ക് കാണാം മറ്റൊരു ചിത്രം.....
കക്ഷായ വേഷവും ...വെളുത്ത വസ്ത്രവും.....
നന്മതന്‍ പ്രതീകമായിരുന്നു എന്നും.....
സ്വാമികള്‍എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍.....
മനസ്സില്‍ വിരിയുന്നതോ ......
ബഹുമാനവും ഭക്തിയും ആദരവും
ചേര്‍ന്നൊരു സംമിസ്ത്ര വികാരമായിരുന്നു ......
ആരാധിച്ചിരുന്നു ...വണങ്ങിയിരുന്നു ....
പൂജിച്ചിരുന്നു സ്വാമികളെ.....

ഇന്നോ മുഖചിത്രം മാറിടുന്നു ......
സ്വാമികള്‍ എന്ന് കേള്‍ക്കുബോഴേ....
വിരിയുന്നു പരിഹാസ മന്ദസ്മിതം .......
പീഡനവും .....വാണീ ഭാവുംമായീ ....
പെണ്‍ വിഷയങ്ങളില്‍ .....
തിളങ്ങീടുന്നുവല്ലോ സ്വാമികള്‍...........
ആരുടെ സൃഷ്ടിയാണിത്തരം സ്വാമികള്‍.....
ചിന്തിച്ചാല്‍ ഉത്തരം സ്പഷ്ടമല്ലേ.....
നമ്മള്‍.... നമ്മളകും ഈ സമൂഹമല്ലേ?
തീരുമാനിക്കാം നമുകൊരുമിച്ചു....
വേണ്ട ഇനിയൊരു സ്വാമിമാരും.....

Thursday, March 11, 2010

പ്രകൃതി

ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിന്‍ കൌതുകത്തോടെ.....
ഉറ്റുനോക്കുന്നു....ചുറ്റും.....
പ്രകൃതി തന്‍ മാറ്റം.....
അവിശ്വസനിയം എന്നും....
കണ്ടു കണ്ടങ്ങിരിക്കെ......
മാറുന്നു അടിമുടി.....
എങ്ങും..നിറങ്ങള്‍...നിറങ്ങള്‍ മാത്രം ......
മലകള്‍...പൂത്തുവോ....മാമരം പൂത്തുവോ.....
അയ്യോ....തികച്ചും അവിശ്വസിനിയം.....
പൂക്കളല്ല .....ഇലകള്‍ തന്‍ നിറം......
മാറുന്നു ദിനം തോറുമെന്ന സത്യം ...
തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്‍.....
അത്ഭുതം കൊണ്ട് വിടരുന്നു കണ്ണുകള്‍......
പ്രകൃതി തന്‍ പ്രതിഭാസം......
ആനന്ദം ആയീ ....ആഹ്ലാദം ആയീ ..........
നിറയുന്നു കണ്ണുകളില്‍.....
അറിയാതെ..ഒരു ചോദ്യം മാത്രം നിറയുന്നു ഉള്ളില്‍ ......
ഇന്നലെ പച്ചപ്പ്‌ നിറഞ്ഞോരിടം .....
ഇന്നോ...പല വര്‍ണങ്ങളാല്‍ ......
നാളയോ????നാളെ എന്തെനറിയാതെ......
തെല്ലൊരു അത്ഭുതത്തോടെ.....
ഉറ്റുനോക്കുന്നു ......പ്രകൃതിയെ ............
അല്ലയോ സുന്ദരി.....നിര്‍വചിക്കനവുന്നില്ലല്ലോ
നിന്നെ ഒരിക്കലും......
ഒരയീരം ചോദ്യങ്ങള്‍ എന്നില്‍
അവശേഷിപ്പിച്ചു......ചിരിക്കുന്നുവോ നീ......
അറിയുവാന്‍ ശ്രമിക്കും തോറും......
കൂടുതല്‍ നിഗുടയയീ തീരുന്നുവല്ലോ നീ.....

Wednesday, March 10, 2010

സൌഹൃദം

ഇളംതലമുറ തന്‍ സൌഹൃദ വീക്ഷണം....
തെല്ലോന്നബരപ്പിക്കുന്നു എന്നെ .....
ചങ്ങാതി നന്നായാല്‍ കണ്ണാടി വേണ്ടെന്ന-
പഴമ്പുരാണം അന്യമാകുന്നുവോ?
ഇന്റെര്നെടിന്‍ അതിപ്രസരമോ ...
ചാറ്റും...ഓര്‍കുട്ടും .. ഫെയ്സ് ബുക്കും ..
സൌഹൃദത്തിനു പുതു അര്‍ഥങ്ങള്‍ നല്കുന്നുവോ?
സുഹൃത്തായീ കടന്നുവരുന്നവര്‍ ....
പ്രായഭേദമന്യേ .....
സൌഹൃദത്തിനു പുതു നിറങ്ങള്‍
നല്‍കുമ്പോള്‍......
വേദനയോടെ തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്‍....
തിരുത്തുവനാവില്ലെനിക്ക് ....
പുതുതലമുറ തന്‍ വീക്ഷണത്തെ ....
ഒരു വാക്ക് മാത്രമെന്‍ പ്രിയ കൂട്ടുകാരെ...
സൌഹൃദം ....മഹത്തായ ബന്ധം.....
ചങ്ങാതി എന്നത് ദൈവത്തിന്‍ വരധാനം....
നഷ്ടമാക്കരുതെ...സൌഹൃദത്തിന്‍ ഭാവം ....
വിലമതിക്കാനാവാത്ത ആത്മബന്ധം...
നിലനിക്കട്ടെയെന്നും..സൌഹൃദം ...
സൌഹൃദ മായി തന്നെ....!!!!

Monday, March 8, 2010

പൊയ്മുഖങ്ങള്‍....

മനുഷ്യ മനസ് .....
വിചിത്രമം പ്രതിഭാസം ....
തിരിച്ചരിയുന്നതെങ്ങനെ
പൊയ്മുഖങ്ങള്‍....
സ്നേഹത്തിന്റെ മൂടുപടമണിഞ്ഞു
എത്തുന്നവര്‍.... സ്വന്തമെന്നു കരുതി.....
മനസിലേറ്റി.....താലോലിച്ചവര്‍......
ഒരു നൊടിയിട കൊട്ണ്ട് ....
അന്യമയീ തീരുന്നുവല്ലോ ബന്ധങ്ങള്‍ ....
സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാഷ.....
ഇത്രയ്ക്കു നൈമിഷികമോ........
വിചിത്രമാം ഭാവങ്ങള്‍ കണ്ടു
പകച്ചു നില്‍പു ജീവിത പാതയില്‍ .....
എവിടെ ....എവിടെയാണ് ....
കലര്‍പ്പുകളില്ലാത്ത സ്നേഹത്തില്‍ ഒരു തിരി വെട്ടം......

Saturday, March 6, 2010

പ്രിയ ശിഷ്യ ...നിനക്കായീ..

അവന്‍ എനിക്കെന്നും പ്രിയ ശിഷ്യന്‍...
വിനയമാണോ സ്നേഹമാണോ ....
അവന്റെ മുഖമുദ്ര ....
അധ്യാപന ജീവിത പാതയില്‍...
കടന്നുപോയ് മുഖങ്ങളില്‍...
നിന്റെ മുഖം.....അതെന്തേ വേറിട്ട്‌ നിന്ന്
കുട്ടിതം വിട്ടുമാറാത്ത നിന്‍ ചൊടിയില്‍
നിന്നടര്‍ന്നു വിഴുന്ന സ്നേഹമാം മൊഴിയില്‍
നിറഞ്ഞു നിന്നൊരു മാതൃ വാത്സല്ല്യം
തിരിച്ചരിഞ്ഞുവല്ലോ ഞാന്‍
നിന്‍ വീഥികളില്‍ ......അറിവിന്‍ ഒരു തിരി
തെളിയിക്കാന്‍ എനിക്കയെങ്കില്‍.....
ധന്യമെന്‍ ജീവിതം.....പുന്ന്യമെന്‍ വേഷം .....
എന്‍ പ്രിയ ശിഷ്യ.....നേരുന്നു നന്മകള്‍ ആയിരം!!!













Friday, March 5, 2010

വെറുമൊരു സ്വപനം.....

കവിളില്‍ കരവിരല്‍ സ്പര്‍ശം ഞാനറിഞ്ഞു .....
കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടി... നിശ്വസമാടക്കി....
എന്തിനോ വേണ്ടി നിന്ന് ഞാന്‍....
എന്നിലേക്ക്‌ ഒഴുകിയെത്തും ...
സ്നേഹമാം ചോലയില്‍ നീരാടി ....
കളിക്കുവാന്‍ ഉള്ളം തുടിചിടുമ്പോള്‍ ....
അറിയാതെ കണ്ണുകള്‍...ശൂന്യതിലേക്ക് .....
അന്ധകാരം മാത്രം ചുറ്റും നിറയുന്നു.....
തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്‍ ....
വെറുമൊരു സ്വപനം.....

Thursday, March 4, 2010

നിശാശലഭം .....

പൂക്കള്‍ തന്‍ സുഗ്ന്തം കാറ്റില്‍ അലിഞ്ഞു .......
നിശയുടെയ താഴ്‌വരയില്‍ ഒഴുകി..ഒഴുകി... ....
എവിടെ നിന്നോ പറന്നു വന്നൊരു നിശാശലഭം...
ഞാന്‍ ....ചുറ്റും നോക്കി എവിടെ ? എവിടെയാണ പൂക്കള്‍.......

സൌരഭ്യം പരത്തി കടന്നു വന്നത്....
എന്‍ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ തന്നെയല്ലയോ....
ഞാന്‍ വെറുമൊരു നിശാശലഭം
പൂക്കള്‍ തേടി അലയുന്നു എന്നും....